التهاب ها و تومورهای قاعده جمجمه جانبی
التهاب هایی که قاعده جمجمه جانبی را درگیر می نمایند معمولا از گوش میانی منشا می گیرند . تومورهای قاعده جمجمه جانبی عموما نادر هستند و اغلب خوش خیم اند . هر دو التهاب ها و تومورها اغلب با علائم متعدد و غیر اختصاصی مرتبط با ساختمان های عملکردی متعدد قاعده جمجمه جانبی تظاهر می یابند .
در نتیجه، تشخیص در تومورها اغلب تاخیری است و بیماری ممکن است به ساختمان های مجاور گسترش یابد . همچنین ارتباط پیوسته ای بین التهاب های شدید و تومورهای گوش میانی، مجرای گوش، حفره داخل مغزی و قاعده جمجمه جانبی وجود دارد . در مان جراحی این بیماری ها مورد بحث است و اغلب نیازمند رویکرد مشترک با مشاوره جراحی اعصاب می باشد .
ضایعات التهابی و تومورهای قاعده جمجمه جانبی
التهاب ها
التهاب گوش میانی معمولا از منشا شیپور استاش می باشد . این وضعیت شایع ترین التهاب ها و عفونت هایی هستند که منطقه قاعده جمجمه جانبی را درگیر می کنند . عوارض ناشی از گوش با درگیری وسیع قاعده جمجمه جانبی در جوامع توسعه یافته نادر می باشد . شایع ترین علت یک پروسه التهابی که از گوش میانی منشا می گیرد و به قاعده جمجمه جانبی گسترش می یابد، در کشور های توسعه یافته، کلستئاتوم است .
از طرف دیگر، بیماری های سیستمیک یا موضعی با شیوع کم تر مثل گرانولوماتوس وگنر هم نقش بازی می کنند . عفونت ها نیز می تواند به عنوان عارضه تروماها بروز کنند . ترسناک ترین آن ها مننژیت است که می تواند در طول روزهای اولیه یا هفته های اول پس از آسیب بروز کند . (مننژیت زودرس) . در بیش تر بیماران، ماه ها یا حتی سال ها ممکن است بین آسیب و بروز یک عارضه عفونی فاصله بیفتد (مننژیت تاخیری).
تومورهای استخوان گیجگاهی
هر ساختمانی می تواند یک هسته شروع برای رشد تومور باشد . برخی از تومورهای شایع تر استخوان گیجگاهی در قسمت بعد یا جزئیات بیشتر مورد بحث قرار می گیرد . تشخیص تومورهای استخوان گیجگاهی عمدتا با مطالعات تصویربرداری، به ویژه مطالعات نوروردیولوژیک می باشد .
پاراگانگلیوما: هم نام: تومور گلوموس- کمودکتوما ۔ پاراگانگلیوم غیر کرومافین
مناطق بروز: این تومور از پاراگانگلیاهای استخوان گیجگاهی، عمدتا در منطقه بولب جوگولار و در طول شبکه عصبی حفره صماخی (شبکه تمپانیک) منشأ می گیرد. پاراگانگلیوماها ممکن است در گوش میانی (گلوموس تمپانیکوم) یا روی بولب جوگولار (گلوموس جوگولار) قرار بگیرد. آنها همچنین می توانند خارج از منطقه استخوان گیجگاهی از پاراگانگلیاهای محل دو شاخه شدن کاروتید (گلوموس کاروتیکوم) و در طول عصب واگ (گلوموس واگاله) ایجاد شوند. تومورها اغلب به سمت منطقه استخوان گیجگاهی گسترش می یابند، زمانیکه به یک اندازه خاصی برسند، محل منشا گیری آنها را نمی توان با اطمینان تعیین کرد.
اپیدمیولوژی: پاراگانگلیو ماها شایع ترین تومورهای گوش میانی و قاعده جمجمه جانبی مجاور آن می باشند . اگر چه شیوع کلی آنها کم است.
علائم التهاب ها و تومورهای قاعده جمجمه جانبی
پاراگانگلیوم های حفره صماخی به طور اولیه اغلب با وزوز ضرباندار گوش و از بین رفتن شنوایی هدایتی تظاهر می یابد . در مقابل، پارگانگلیوم های بولب جوگولر اغلب در مراحل دیرتر به دلیل بروز نقایص اعصاب جمجمه ای قاعده ای علامت دار می شود .
تشخیص التهاب ها و تومورهای قاعده جمجمه جانبی
سی تی اسکن و ام.آر.ای هر دو می توانند پاراگانگلیوم ها را مشخص سازند. سی تی اسکن برای تشخیص تخریب استخوانی در حفره صماخی یا سوراخ جو گولار لازم است. در آزمون های شنوایی سنجی از بین رفتن شنوایی هدایتی یک طرفه در مراحل اولیه در بیماران با تومور گلوموس تمپانیکوم مشخص می شود. این علامت، در مراحل بعدی در تومورگلوموس جوگولار مشخص می شود. از بین رفتن شنوایی حسی عصبی نیز ممکن است بدلیل انتشار تومور به گوش داخلی ایجاد شود. اتوسکوپی ممکن است توده آبی رنگی را در بخش تحتانی حفره صماخی نشان دهد. این یافته فقط زمانی که تومور به مزوتمپان می رسد ایجاد می شود.
آنژیوگرافی در تعیین علت و وسعت ضایعه کمک کننده است. این کار باید به صورت مطالعه فوری قبل از عمل انجام شود و شامل امبولیزاسیون نیز باشد.
درمان التهاب ها و تومورهای قاعده جمجمه جانبی
نکته: امبولیزاسیون آنژیو گرافیک قبل از جراحی تومور می تواند حجم از دست رفتن خون حین عمل را کم کند. پاراگانگلیوم حفره صماخی را می توان نسبتا راحت در مراحل اولیه با جراحی گوش میانی برداشت. درمان جراحی تومور گلوموس جوگولار مورد بحث است و عمدتا نیازمند پتروزکتومی ساب توتال می باشد .
سایر تومورهای قاعده جمجمه جانبی
علایم و یافته های مرتبط با تومور بستگی به سرعت رشد، قدرت تهاجم و محل آن دارد. عموما، تومور را می توان با مطالعات تصویربرداری تشخیص داد، اما علت آن فقط به صورت بافت شناسی با بیوپسی یا حین عمل جراحی مشخص می شود.
تومورهای خوش خیم احتمالی شامل کلستئاتوم اولیه یا اپیدرموئید است که ممکن است در استخوان گیجگاهی و به ویژه در راس پتروس، تومورهای مخاطی (مثل پاپیلوم و آدنوم)، تومورهای بافت همبند و استخوان (مثل مننژیوماودیسپلازی فیبروس) و گرانولوم ائوزینوفیلیک بصورت هیستیوسیتوز سلولهای لانگهانس می باشد.
تومورهای بدخیم اولیه شامل کارسینوم مخاطی – سارکوم ولنفوم می باشد . قاعده جمجمه جانبی ممکن است توسط متاستازهای اسکلتی از تومورهای مناطق دیگر مثل کانسرپستام و کارسینوم کلیوی یا نایژه ای نیز درگیر شود .
برای کسب اطلاعات بیشتر به متخصص گوش و حلق و بینی خوب در تهران مراجعه نمایید .
۰ دیدگاه