آیا فارنژیت خطرناک است؟

فارنژیت یک شکایت بسیار شایع است که معمولاً به دلیل عفونت ویروسی یا به ندرت عفونت باکتریایی ایجاد می شود. در اکثر موارد، در عرض یک هفته ناپدید می شود، اگرچه می تواند بیشتر طول بکشد. درمان معمولاً بر مدیریت علائم تمرکز دارد. با این حال، ممکن است آنتی بیوتیک ها برای درمان شکل باکتریایی این بیماری تجویز شوند. به طور کلی، این یک وضعیت غیر جدی است، اگرچه در برخی موارد می تواند علائم شدید یا عفونت جدی ایجاد کند.

حلق به ۳ دسته تقسیم می شود، عبارتند از:

• نازوفارنکس
• اوروفارنکس
• هایپوفارنکس

فارنژیت و التهاب لوزه

فارنژیت یک علامت شایع در التهاب لوزه است، به طوری که گاهی اوقات این بیماری به عنوان لوزه فارنژیت شناخته می شود. ورم لوزه وضعیتی است که در آن لوزه های گلو ملتهب می شوند. می تواند توسط ویروس هایی مانند ویروس اپشتین بار یا باکتری هایی مانند استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A یا استافیلوکوک اورئوس ایجاد شود. اکثر موارد لوزه حاد ویروسی هستند، اما لوزه مزمن یا عود کننده معمولا منشا باکتریایی دارد.

علائم التهاب لوزه باکتریایی معمولاً به طور ناگهانی ایجاد می شود. آنها عبارتند از:

• گلوی قرمز و متورم که دردناک است
• تب
• مشکل در بلع یا بلع دردناک
• نفس بد
• غدد لنفاوی دردناک در گردن

در لوزه‌های ویروسی، فرد مبتلا ممکن است موارد زیر را نیز داشته باشد:

• سردرد
• گوش درد
• گرفتگی یا گرفتگی بینی
• سرفه

لوزه های بسیار متورم ممکن است باعث انسداد راه هوایی شوند. علائم انسداد راه هوایی عبارتند از:

• تنفس از طریق دهان
• خرو پف
• اختلال در تنفس در هنگام خواب
• بی حالی و احساس ناخوشی عمومی

اگر فرد مبتلا به سختی دهان خود را باز کند، یا صدای او حالت خفه‌ای پیدا کند ممکن است آبسه پری لوزه‌ای داشته باشد. این یک آبسه در اطراف ناحیه لوزه ها است و یک اورژانس پزشکی است، زیرا می تواند باعث سپسیس و انسداد راه هوایی شود.

فارنژیت و لارنژیت

لارنژیت وضعیتی است که در آن حنجره یا جعبه صدا به دلیل استفاده بیش از حد یا عفونت ویروسی ملتهب می شود. شایع ترین علت عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی است. لارنژیت باکتریایی نادر است. اغلب همراه با گلودرد یا فارنژیت دیده می شود.

سرفه با لارنژیت مرتبط است و بنابراین اغلب همراه با بیماری هایی مانند برونشیت، ذات الریه، آنفولانزا، سرخک، سیاه سرفه یا دیفتری رخ می دهد.

علائم لارنژیت

• گرفتگی صدا یا سایر تغییرات در صدا
• احساس غلغلک در گلو
• یک گلوی خام
• اصرار برای صاف کردن گلو

اگر یک عفونت ویروسی شدید وجود داشته باشد، فرد مبتلا ممکن است موارد زیر را نیز داشته باشد:

• تب
• بدحالی
• مشکل در بلع
• گلو درد.

در برخی موارد، گلودرد و تغییرات صدا ممکن است ناشی از سرطان حنجره باشد. با این حال، این سرطان بسیار نادر است. عوامل خطر مهم عبارتند از سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل. عفونت ویروس پاپیلومای انسانی و بیماری ریفلاکس معده به مری نیز می تواند خطر ابتلا به سرطان حنجره را در افراد افزایش دهد.

فارنژیت مزمن

فارنژیت معمولاً یک وضعیت موقتی است که تقریباً یک هفته طول می کشد. با این حال، در تعداد کمی از موارد، گلودرد ممکن است عود کند و به وضعیتی به نام فارنژیت مزمن تبدیل شود. شکل مزمن این بیماری دلایل احتمالی مختلفی دارد، از جمله عفونت مداوم و رفلاکس اسید معده. اگر فارنژیت هفته ها طول بکشد، احتمالاً مزمن است تا فارنژیت حاد. سیگار کشیدن، بخار کردن و قرار گرفتن در معرض سایر اشکال دود، مانند دود صنعتی یا چوب، همگی می توانند باعث گلودرد مزمن شوند.

علل فارنژیت مزمن

• داشتن عفونت در اطراف حلق (از علائم آن می توان: ورم مخاط بینی ، ورم لوزه مزمن، سینوزیت ، عفونت دندانی، گلودرد را نام برد)
•  تنفس دهانی (از علائم آن می توان: بسته شدن بینی به دلیل پولیپ، تومور یا بیرون زدگی دندان به سمت لب‌ها را اشاره نمود(
• حساسیت و آلرژی (علائمی مثل: استعمال دخانیات شدید، جویدن تنباکو، خوردن غذاهای تند، مصرف زیاد الکل باعث این عارضه می شود(
• آلودگی محیطی (استشمام دود یا هوای کثیف )
• جیغ زدن (باعث صدمه به حلق و حنجره و فارنژیت مزمن می ‌شود)

علائم فارنژیت حاد

علائم مختلفی با فارنژیت همراه است که برخی از شایع ترین آنها عبارتند از:

• گلو درد
• درد یا مشکل در هنگام بلع یا صحبت کردن
• غدد متورم و دردناک در گردن یا گلو
• گلو قرمز و لوزه های قرمز و متورم
• صدای خشن
• لکه های سفید یا خاکستری در پشت گلو

گلودرد علامت مشخصه فارنژیت است و – در برخی موارد – ممکن است تنها علامت باشد. ظاهر سنگفرش در پشت گلو، که در عامیانه به عنوان “گلوی سنگفرش” شناخته می شود، در برخی موارد وجود دارد. این یک ظاهر متمایز برآمدگی و تحریک شده پشت گلو است که به دلیل بزرگ شدن بافت لنفاوی ایجاد می شود. در بازرسی بصری قابل مشاهده است. همچنین می تواند ناشی از چکه بعد از بینی باشد که در آن مخاطی که در پشت بینی و گلو جمع می شود از پشت بینی به سمت پایین می چکد.

معمولا فارنژیت در اثر یک بیماری زمینه ای مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا ایجاد می شود. اگر چنین باشد، ممکن است با علائم این شرایط، مانند تب، سرفه یا آبریزش بینی همراه باشد. اگر فکر می کنید که ممکن است شما یا یکی از عزیزانتان به سرماخوردگی، آنفولانزا یا فارنژیت مبتلا شده باشید، می توانید هم اکنون یک ارزیابی رایگان علائم را با آدا شروع کنید.

علل فارنژیت حاد

فارنژیت معمولاً توسط ویروس هایی ایجاد می شود که باعث سرماخوردگی یا آنفولانزا نیز می شوند. در موارد نادر، این بیماری می تواند توسط باکتری ایجاد شود. تعیین اینکه آیا فارنژیت علت ویروسی یا باکتریایی دارد، مشکل است، زیرا علائم مشابه هستند. سیگار کشیدن، بخار کردن و قرار گرفتن در معرض محرک های موجود در هوا نیز می تواند باعث گلودرد شود.

• باکتریایی: یکی از رایج ترین بیماری فارنژیت باکتریایی، استرپتوکوکی است، که همراه با تب، بزرگ شدن غدد لنفاوی قسمت قدامی گردن، سردرد، دل درد و استفراغ از علائم آن می باشد.
• ویروسی: بیشتر عوامل فارنژیت ویروسی می باشد که با تب و ضایعات تاولی در ناحیه حلق و دهان، خستگی، عطسه و سرفه همراه می باشد.
• قارچی

عفونت ویروسی

شرایط ویروسی که می تواند منجر به فارنژیت شود عبارتند از:

• آنفولانزا
• سرماخوردگی (عفونت آدنوویروس)
• سرخک
• ابله مرغان
• مونونوکلئوز (مونو، ناشی از ویروس اپشتین بار)
• کروپ (بیماری دوران کودکی)
• عفونت هرپس سیمپلکس
• عفونت انتروویروس

ویروس هایی که باعث این بیماری می شوند مسری هستند و معمولاً از طریق ترشحات بینی یا دهان پخش می شوند. یک ویروس همچنین می تواند روی اشیاء یا لباس زنده بماند و از این طریق پخش شود.

فارنژیت و مونونوکلئوز ویروس اپشتین بار

گلو درد و خراش یکی از علائم اصلی مونونوکلئوز است که به عنوان تب تک یا غده ای نیز شناخته می شود که توسط ویروس اپشتین بار ایجاد می شود. مونونوکلئوز از این نوع بیشتر در بین نوجوانان و جوانان دیده می شود. علائم دیگر عبارتند از:

• خستگی شدید
• از دست دادن اشتها
• تب
• درد عضلانی
• تورم غدد لنفاوی
• برخی افراد نیز ممکن است دچار بثورات پوستی شوند. تونسیلیت اغلب در مونونوکلئوز رخ می دهد.

فارنژیت مرتبط با HIV

در عفونت حاد HIV، فارنژیت یک علامت شایع است. علائم فارنژیت مرتبط با عفونت HIV مانند فارنژیت مرتبط با مونونوکلئوز است (به بالا مراجعه کنید)، و همچنین اغلب با التهاب لوزه ظاهر می شود. علائمی که ممکن است در افراد مبتلا به فارنژیت همراه با عفونت HIV رخ دهد عبارتند از:

• تب
• عرق می کند
• بی حالی و بی حالی
• کمبود اشتها
• غدد لنفاوی متورم.
• عفونت باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی

تعدادی از عفونت‌های باکتریایی نیز می‌توانند باعث فارنژیت شوند که معمولاً باکتری‌های استرپتوکوک است که به نام استرپتوکوک گروه A شناخته می‌شود. در این موارد، این بیماری به عنوان گلودرد استرپتوکوکی شناخته می شود. باکتری های دیگری که به مراتب کمتر باعث فارنژیت می شوند عبارتند از:

• نایسریا گونوره
• کورینه باکتریوم
• کلامیدیا پنومونیه
• مایکوپلاسما پنومونیه
• استرپتوکوک گروه C، G یا F
• استرپتوکوک گروه A شایع ترین علت التهاب لوزه است (۳۰-۱۵ درصد موارد).

خوب است بدانید: استرپتوکوک گروه B معمولاً با گلودرد استرپتوکوکی یا سایر عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی همراه نیست. با این حال، استرپتوکوک گروه B می تواند فارنژیت، با التهاب لوزه و غدد لنفاوی متورم در گردن ایجاد کند.

فارنژیت و گلودرد استرپتوکوکی

گلودرد استرپتوکوکی معمولاً از طریق تماس فرد به فرد، معمولاً از طریق باکتری های موجود در بزاق یا ترشحات بینی، پخش می شود. علائم و نشانه های گلودرد استرپتوکوکی عبارتند از:

• گلودرد و درد هنگام بلع که شدیدتر از گلودرد معمولی است.
• تب، ضعف و سردرد.
• حالت تهوع، استفراغ و درد شکم به خصوص در کودکان.
• لکه های سفید یا خاکستری در پشت گلو قابل مشاهده است.
• غدد متورم و دردناک در گردن (غدد لنفاوی).
• بثورات قرمز گسترده

اگر علائم گلودرد استرپتوکوکی پس از چند روز سرفه و آبریزش بینی رخ دهد، به احتمال زیاد نتیجه یک عفونت ویروسی است تا استرپتوکوک گروه A. اگر نگران این هستید که ممکن است به جای فارنژیت، گلودرد استرپتوکوکی یا التهاب لوزه داشته باشید، اکنون می توانید یک ارزیابی رایگان علائم آدا انجام دهید.

تشخیص فارنژیت

پزشک معمولاً این بیماری را از طریق معاینه فیزیکی تشخیص می دهد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نگاهی دقیق به گلو، گوش ها و مجرای بینی
• بررسی غدد متورم
• گوش دادن به تنفس فرد با استفاده از گوشی پزشکی
• در صورت مشکوک بودن به فارنژیت باکتریایی، پزشک ممکن است یک سواب از گلو برداشته و آن را برای وجود باکتری آزمایش کند.

علائم فارنژیت

• حلق درد
• گلو درد
• ضعف و بی حالی
• درد بدن
• سیالوره (در این بیماری فرو دادن آب دهان مشکل می باشد، ترشحات و بزاق دهان زیاد شده و از دهان جاری می شود.)
• تب
• بلع دردناک
• خشونت صدا
• قرمز شدن حلق و لوزه ها
• وجود اگزودا روی لوزه ها
• آدنوپاتی یا بزرگ شده غدد لنفاوی

درمان فارنژیت

در صورت مشاهده هر یک از علائمی که ذکر شد در صورتی که با گذشت زمان بهبود پیدا نکرد می توان به یک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه نمایید تا درمان صورت گیرد ، با دارو درمانی به راحتی می توان فارنژیت را درمان کرد .

پیشگیری از فارنژیت

فارنژیت مسری است، به این معنی که راه های مختلفی برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری وجود دارد. این شامل:

• از اشتراک ظروف، غذا و نوشیدنی خودداری کنید
• اجتناب از تماس با افرادی که این بیماری را تجربه می کنند
• شستن کامل و مکرر دست ها به ویژه بعد از سرفه یا عطسه و قبل از غذا خوردن

درمان فارنژیت

اکثر موارد فارنژیت بدون درمان در عرض یک هفته یا کمتر از بین می روند. آنتی بیوتیک ها در موارد فارنژیت ناشی از عفونت های ویروسی مفید نیستند و فقط در مواردی استفاده می شوند که عفونت باکتریایی طولانی مدت باشد. بیشتر درمان فارنژیت را می توان در خانه و با استفاده از محصولات بدون نسخه انجام داد.

درمان های خانگی برای فارنژیت

چندین راه برای کمک به مدیریت علائم این بیماری وجود دارد:

• نوشیدن مقدار زیادی مایعات کلیدی برای جلوگیری از کم آبی بدن است که می تواند علائم فارنژیت را بدتر کند.
• مصرف داروهای مسکن بدون نسخه، مانند ایبوپروفن یا پاراستامول، راه خوبی برای کنترل درد، سردرد و تب است. این داروها باید طبق دستورالعمل روی بسته مصرف شوند.
• قرص های پاستیل می توانند در تسکین درد مفید باشند.
• سایر محصولات بدون نسخه مانند اسپری های بی حس کننده که می توانند از داروخانه ها و فروشگاه ها خریداری شوند نیز می توانند به کاهش برخی علائم کمک کنند.

آنتی بیوتیک برای فارنژیت

آنتی بیوتیک ها در برابر فارنژیت ویروسی بی اثر هستند، اگرچه ممکن است برای کسانی که عفونت باکتریایی دارند تجویز شود.

پزشکان اغلب تمایلی به تجویز آنتی بیوتیک برای فارنژیت باکتریایی ندارند، زیرا آنها همیشه مؤثر نیستند و ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا باید آنتی بیوتیک برای یک فرد تجویز شود، پزشکان گاهی از آزمایشی به نام امتیاز سنتور استفاده می کنند. آنها به دنبال این خواهند بود:

• چرک روی لوزه ها
• غدد دردناک یا حساس روی گردن
• عدم وجود سرفه
• تب

اگر سه یا بیشتر از این ویژگی ها وجود داشته باشد، پزشک اغلب نسخه تاخیری تجویز می کند که به موجب آن آنتی بیوتیک برای دو یا سه روز در آینده تجویز می شود تا در صورت ناپدید نشدن علائم یا بدتر شدن علائم، از آنها استفاده شود.

عوارض فارنژیت

در اکثریت قریب به اتفاق موارد، فارنژیت یک بیماری نسبتاً بی ضرر است که به سرعت و بدون عارضه از بین می رود. با این حال، به ندرت، این بیماری می تواند پیشرفت کند و عوارضی ایجاد کند. همچنین می تواند یک علامت هشدار برای طیف وسیعی از شرایط جدی تر باشد.

عوارض احتمالی شامل انتشار عفونت از گلو به مکان‌های مجاور است که باعث عفونت گوش، عفونت سینوسی یا کمتر مکرر ذات‌الریه می‌شود. با این حال، اگر فارنژیت به طور مناسب مدیریت شود، بعید است این اتفاق بیفتد. اگر علائم باقی ماند یا شدید بود، باید به دنبال تشخیص پزشک بود.

سوالات متداول فارنژیت

منبع:

https://ada.com/conditions/acute-pharyngitis/